Elinde büyük bir et satırı, Çemrekli şalvarı üzerine inen boz abası, ayağında kırmızı yemenisi, ak saçlarıni kapatan, başında siyah örtüsüyle, düşmana karşı koyan Yirik Fatma.

1920 yılında Fransızların Norman Nakliye koluna karşı koymak için toplanan çetelere Şehreküstü den YİRİK FATMA da katılmak istemiş. Gelmesini istemeyen olsa da ” Benim kanım sizinkinden daha mı şirin, gadanızı alayım” demiş. Hatta geceleri nöbet tutmuş. Eline Türk bayrağını alıp sokak sokak gezip halkı direnişe davet etmiş. YİRİK FATMA gibi bu vatanın selameti için canını da, malını da hiçe sayan nice aziz Türk kadınları var.

Tarih tekerrürden ibaret derler, ne kadar enterasan ki tam 100 yıl sonra Gazi Şehrin Belediye Başkanının ismi de Fatma. Üstelik kurtuluşun 100. Yılına denk gelmesi de ayrı bir anlam taşıyor. Fakat bu defa eskisi gibi değil. Zira şimdiki Şampiyon Fatma, YİRİK FATMA gibi düşünmüyor.

YİRİK FATMA şehrine yabancılar girmesin diye gece gündüz demiyor, elinden geleni yapıyor.

Şampiyon Fatma ise 100. Yıl etkinliklerini Öz Gaziantepliler yerine kafasına göre yapıyor.

Şampiyon Fatma Gazianteplilere çok önem de vermiyor. Onun için varsa yoksa oy varsa yoksa koltuk. Zira işe alımlarda bile partiden referansı olan işe giriyor, işe ihtiyacı olan işi bilsede refaransı yoksa açık da kalıyor.

Şampiyon Fatma nın diğer özelliği de kendisine yalakalık yapmayanı da sevmiyor. Yani memleket sevdasından çok makam sevdasına bakıyor. Gazi şehre kim emek vermiş, kim zahmetini çekmiş pek umursamıyor. Partiye kim yakın olmuş, belediyeye kim yakınlık göstermiş onu ödüllendiriyor.

YİRİK FATMA ve beraberindekiler bu millet topraksız, vatansız kalmasın diye açlık ile mücadele edip, milletimize bir zeval gelmesin diye topyekün birbirlerine sahip çıkarken, Şampiyon Fatma nin sadece kendi yandaşlarına sahip çıkması aklımıza yine YİRİK Fatma nin sözünü getiriyor.

” Sizin kanınız bu milletin kanından daha mı şirin, gadasını aldıklarım”

Tarih, YİRİK Fatmayı yazdığı gibi Şampiyon Fatmayı da yazar.