Görünür olmak isteyenin görünür olmayı eleştirerek görünür olmaya çalıştığı, politikacıların politik olanı ayıplayarak politikacı olduğu bir çağdayız.
Saygın olan her şey kendi kendini yok ediyor. Gelmiş geçmiş en şanslı kuşağız.
21. Yüzyıl tüm zamanların Sindrella’sıdır.
Yan yana gelip muhabbete dalınca “rakıda balığa”, kenarda kalınca “keskin sirkeye” dönen bir toplumda tek ahlâki kaygım, yan yana gelmeyi savunanların yanında olmaktır.

Seçim süreci, ne yaşamak istediğimizi değil,
-biri bizi gözetliyor evinden kimi seçeceğimize döndü. Bu indirgeme ruh sağlığını bozar. Konu kişiler olunca, içimizdeki iyi ve kötüyü, dışardaki adaylara yansıtırız. Sorumluluğu dışarıya atan insan hastalanır.

İnsanı hasta etmeyin!

Her seçimde oylanan şey yaşam tarzıdır, kişiler değil! Hangi yaşam tarzının birlikte yaşamayı kolaylaştıracağını anlatmalı insan, kendini değil. Fikirleri aday göstermeli, kendini değil!

Toplumu hasta etmeyin!