I

İnsanlar tüketmek ve yok etmek için burada. Hiçbir şey üretmediği gibi var olanı da yok etmeye endeksli.
Öfke kusmaktan sevmeye zaman bulamayan ya da sevmeyi bilmeyen bir Toplum.
Üstten bakan, insan harcayan, değer harcayan bir toplum.

Çok satanlar arasında, insanların birbirini satıyor olması ilk sırada. Hepimiz Best-seller’ iz. Tebrikler !!!
Satan satana, harcayan harcayana.. Artık kimin gücü kime yeterse.
Kıyamet hak ettiğimiz en onurlu son bence!.

II

Herkes herkese benziyor…

Bütün kalabalıklar esir düşmüş kendine. Her sokak başı ölü bir insan sureti. Giderek tektipleşip azalıyor herşey. Tüm değer ve kavramlar birbirinin aynı. Sanırsın özgürlük üniforma giymiş.
Herşeyin kullanım süresi kısaldı. Marketten alınan bir cam kavanoz konserve gibi, tek kullanımlık, sezonluk dostluklar, ilişkiler, bizi var eden, bizi biz yapan herşey.

Tüm görüşmelerimizi, ”Bak ! Mutlaka görüşelim” cümlesinin ardına saklar olduk.
Herşey gerçek olmayacak kadar güzel. Herkes bir öteki’ne ulaşamayacak kadar yalnız.

Bir tek birbirimize çarptığımızda ”Pardon” demek dışında.
Soğuk ve sade bir şekilde, duygudan ve histen mahrum;

“Pardon!”