Sorun yeni değil,
10 yıldır kanayan bir yara…
Sınavla en iyi öğrencileri seçtiğimiz okullara
öğretmen atama kriterlerini iptal edeli neredeyse 10
yıl oldu.
Peki nasıl atıyoruz?
İdarecilerin keyfine göre!
Ne büyük proje: İdarecilerin keyfi atamalar
yapabilmesi!
Daha önce de söylediğimiz gibi son olaylar
sadece durumu görünür kıldı.
Ne kadar görünür kıldığı da tartışılır tabi!
Bakış açımıza göre eğitim zurnanın son deliği…
Onun için de halk nazarında pek ilgi görmüyor
İdari anlamda da öğrencilerin başında duracak
biri olsun yetiyor.
Öğrenci iyiyse iyi, kötüyse kötü…
Öğretmenin yaptığı bir şey yok bu anlayışa
göre!
Anlayış böyle olunca da önce tarihimizdeki
gelmiş geçmiş en iyi liseye girme sistemini iptal ettik.
Neden mi?
Özel okulların yüksek not sistemi zarar
görmesin diye…
Tüm ülkede yapılan ortak sınavlar gerçekleri
ortaya çıkarıyordu çünkü.
Sonra nitelikli okulları değiştirdik.
Neden mi?
Çünkü her ilde bir tane sınavla alan İmam Hatip
Lisesi vardı, ona da Anadolu İmam Hatip deniyordu.
Onların sayılarını Fen ve Anadolu liselerinin
üzerine çıkarmalıydık!
Talep varsa elbette arttıralım ama şu andaki
öğrenci sayıları diğer okulların yarısı kadar bile değil.
Onlara ayrılan bina, öğretmen ve diğer
kaynaklar ise iki katı!
Neyse onu da geçelim, şu an daha önemli bir
sorunumuz var:
Eğitimi herhangi bir ideolojiyle yaklaştırırsak
pedagojiden hızla uzaklaştırdığımızı anlamamız
gerekiyor.
Negatif ya da pozitif herhangi bir ayrıcalığın
okulları okul olmaktan çıkardığını da!
Bunlar evrensel eğitim yasalarıdır.
Dünya ile rekabet etmek istiyorsak önce bunları
anlamamız gerekiyor.
Eğitim ortamlarını öğrenci ihtiyaçlarına göre
belirlenmek zorundayız
Akademik olarak seçilen öğrenciye akademik
kriterlerle öğretmen belirlemeliyiz.
En azından bir Milli Eğitim Bakanımızın eğitim
dünyasından haberdar olmalı!

40 yıldır çalışan bir öğretmen olmadığını, olsa
da 40 yıl boyunca aynı okulda çalışamayacağını
bilmeli!
Aksi taktirde eğitimin temel ilkelerinden
bahsetmemiz de boşuna…
O zaman proje düzenine devam…