Yine bir bayrama yaklaşıyoruz.
Güzel ülkemizde yaşayan herkesin bayramını kutluyorum.
Dinine, milliyetine bakmadan mutlu bayramlar diliyorum.
Bu bayramlar hepimizin ortak bayramı çünkü.
Ortak bir kültürün, ortak bir geçmişin yaşandığı toplumumuzda birlikteliğin sembolü…
Dinden ve milliyetten bağımsız bir ortak değere dönüşmüş artık.
Saygı ve sevgiyle sahiplenmiş sevdiklerinin bayramını aynı toprağı paylaşanlar.
Muhabbeti arttıran bir araç yapmış.
Mutluluklar paylaşarak çoğalır çünkü.
Gönülden gönüle yol olur sevgi dolu bakışlar.
Bundan rahatsız olanlar da var elbette…
Hoşgörü iklimine alerjisi olanlar daralır bu durumdan.
Çatışmadan beslenenler nefes alamaz huzur ikliminde.
Bahaneler arar durur çatışmayı başlatmak için.
Onlardan hemen uzaklaşmak gerekir kalplerini yumuşatacak etkimiz yoksa.
Bizim kalplerimiz de katılaşmadan bizleri anlayacak insanları bulmak gerekir.
Birbirini seven, hiç olmazsa saygı duyan…
Sadece kendisine benzemediği için diğerine kızmayan…
Kendisinden olmadığını düşündüklerine öfke duymayan…
En azından inandığı dinin, kitabın ve peygamberin hoşgörüsünü anlayan…
Uzaklaştırmak yerine yaklaştıran…
Ötekileştirmek yerine sahip çıkan…
“Dava için değil sevgi için” yaşayan…
“Her ne olursan yine de gel” diyebilen insanlar bulmak gerekir.
Bayramları kutsallaştıran, mübarek yapan iyi anlayanlardır çünkü.
Bayramları bayram yapan iyilikle anlatanlardır.
En azından kendi çevremizde!
Dünyayı düşününce bayram yaşamak mümkün değil hissedenler için!
Ölen çocukları…
Katledilen insanları…
Yok edilen şehirleri…
Sürülen insanları düşünen gönüller yaşayamaz bayramları.
Ama Allahtan ümit kesilmez diyelim yine de…
Ve kendi sorumluluklarımızdan kurtulalım böylece…
Dünyayı seçtiğimiz siyasetçilerin insafına terk ederek dua etmeye devam edelim biz de!
Dünyanın bayram gibi bir bayram yaşayabileceğimiz bir hal alması dileğiyle…
İyi bayramlar…