Meşhur seminer dönemlerinden birini daha icra ediyor öğretmenlerimiz.

Okula gidip geliyor.

Eğitim öğretim yılına hazırlıklarını yapıyor.

Kendi kendini eğitmeye çalışıyor!

O da mesleğini severek ve gönüllü yapan küçük bir azınlık.

Belli bir standart var mı?

Maalesef!

Aslında bir şeyler yapılmaya çalışılıyor.

Kitap okuyun deniyor mesela…

Bir milyon öğretmenden okunmasını istenen kitabın yeterli baskısı var mı?

Yok!

PDF formatında e-kitap olarak bulunabiliyor mu?

Hayır!

Peki nasıl okuyacak öğretmen?

Bu bir şaka mı diye düşünmeden edemiyor insan!

Öğretmeni ulaşmakta zorlanacağı görevlerle eğitmeye mi çalışıyoruz?

Hizmet içi eğitimden anladığımız bu olamaz herhalde…

Öyle ya, olsa olsa şakadır bu…

İlahi MEB!

Atama Komedisi!

Tek şaka seminerlerle ilgili değil tabi ki!

Bir de öğretmen atamaları var ki evlere şenlik…

Son yıllarda sınav puanı yerine mülakat verileri ile atamalar yapıldığı herkesin malumu…

İyi niyetle yapılmaya çalışılsa dahi illerde neler döndüğü, atamalar sonrası stajyer öğretmenlere yapılan sendika baskıları açık…

Şimdi bir de sözleşmeli çalışan altı bin öğretmene kadro verilmesi söz konusu.

Doksan alanın yerine altmış alanı değil, belki de sınavda barajı bile aşamayan, hiçbir şekilde öğretmen olamayan, bir yolunu bularak birkaç yıl ücretli görevlendirilen arkadaşlar öğretmen olacak.

Yanlış anlamayın, saygısızlık etmek istemem. Elbette saygıdeğer insanlardır.

Ancak daha çok çalışarak kendini geliştiren, doğru yönlendirilirse daha faydalı olacak kişiler yerine başarısız olsa da bir yolunu bulup biraz deneyim kazananlar geçerse ne kadar adil olur?

Hadi adaletten geçelim, ne kadar ilerleme olur?

Sorunu hissedince ülkemiz adına duyulan üzüntü biraz düşününce komik de görünüyor.

Bütün bunların bir şaka olmasını umuyor insan!

Düşünsenize, eğitimdeki sorunları çözmeye çalışıyoruz ama asıl unsur olan öğretmen niteliğini düşürüyoruz.

Bu ne perhiz bu ne lahana turşusu demeden edemiyor insan!

Peki Başarı!

Üniversite sınavlarında birçok katılımcının sınavları geçersiz sayılmıştı.

TYT sınavında 121139 öğrenci, AYT sınavında 141996 öğrenci, DYT sınavında 21830 öğrenci başarısız oldu.

Tercih dönemi de bir sıkıntıyla sonlandı.

İyi puanlarına rağmen yerleşemediğinden şikayet edenler bir tarafa, yüzlerce kontenjan boş kaldı.

Hiç öğrenci alamayan bölümler ise tamamen dramatik.

Bu bölümleri hala açık tutmaya çalışan üniversitelerin ve YÖK’ün ne düşündüğünü anlamak zor!

Bunun nedenlerini araştıranlar ne kadar gerçekçi ve samimi davranırlar bilemem ama yeni Bakanımız’dan herkes ümitli…

Eğitimdeki bu kalitesizliği bertaraf etmek için önceden atılan adımlar ortalığı daha da karıştırdı.

Umarız aynı hatalar tekrar edilmez.

Seminer dönemleri, öğretmen kalitesi falan dedik ama veli ve öğrenci profilini de göz ardı etmemek gerek tabi ki!

Toplumun eğitime bakış açısı aşikar…

Eğitimcinin itibarı ortada…

İtibarın kazançla eşdeğer görüldüğü toplumlardan farklı bir şey beklemek de imkansız.

Birçok öğretmenim “bütün suç bizde mi” diyor haklı olarak.

Elbette değil.

Ama en büyük mücadeleyi yapması gereken biz eğitimcilerden başkası değil.