Bu yazımda nasıl bir hayalin içinde yönetildiğimizden bahsetmek istiyorum. Bu yazdıklarımın üzerine sizlerinde düşünüp kendinize göre yorumlamanızı diliyorum.

Öncelikle Atatürk ve o dönenim siyasetçileri Türkiye Cumhuriyetini bazı temellerin üzerine inşa etmişti. Türkiye Cumhuriyetini batılaşma fikri ile çağdaşlaşma, çağdaş bir devlet ve toplum olma temeline dayandırmıştı. Modernizmin yapı taşı olan yenilik ve değişime ayak uydurmak için ticaretten felsefeye bütün eski yöntemleri sorgulayıp, bu algıya göre vadesi dolmuş olanları yeni bir kültür ile değiştirmeyi hayata geçirdiler. Çağdaş uygarlık seviyesine ulaşmayı hedeflerken Batı kültürünün, yaşam biçimini, iktisadi ve siyasal yapısını süzgeçten geçirip Türk toplumunun yapısına uygun bir sistem oluşturuldu. Çünkü batı hem model alınması gerekli olan hem de ahlakı, tehlikeli sınıf çatışmaları ve emperyalist eğilimlerin ortaya çıkışı gibi tehditler yaratan ideolojik imge olarak eleştirilmektedir.

Fakat günümüzde komplekssiz bir biçimde Batı’nın birikimlerinden yaralanmayı başarıp, Batı’dan öğrendiklerini kendi yapısına uygun hale getirip büyük atılımlar gerçekleştirmeyi başaran birçok ülkenin olduğunu görmekteyiz.

2002 yılında AKP’nin öncelikli hedeflerinden biri Türkiye’nin Avrupa Birliği’ne katılmasını sağlamak olduğunu belirterek, Batı’ya Türkiye Siyaset Hayatında daha önce faaliyette bulunmuş diğer İslamcı partilerden farklı bir parti olduğu mesajını vermişti.

Türkiye’nin demokratikleşerek, özgürleşerek, küresel dalgaya uyum sağlayarak gelişmesini isteyen bir parti olarak pek çok kesimin desteğini almış oldular. Batı demokrasi modeline uygun bir Müslüman toplum olduğumuzu kanıtlamaya çalışan bir siyaset izlemişlerdi. Ve bu siyasi tavır Batı’da olumlu bir algı yaratmış Türkiye’ye dış kaynak girişinde önemli ölçüde artış ve ekonomik büyümenin hızlanmasında katkı sağlamıştı.

Peki günümüzdeki AKP siyasi tavrını değerlendirirsek şimdi ne değişti de Batı’dan örnek aldıkları düşüncelerden uzaklaştılar. Ne değişti de Batı ile ilişkilerinde eski dostane yaklaşımlardan uzak bir siyaset izlemeyi uygun gördüler.

Batı’nın artık çağdaşlaşma ve modernleşme anlamında yeterli olmayıp İslam uygarlığına odaklanmak Türkiye’nin gelişimi için daha uygun olduğuna mı karar verdiler.

Oysaki günümüzde bilimde, teknolojide, tıpta, insan haklarında ve diğer alanlarda yaşanılan büyük değişimlerin ve yeniliklerin kimler tarafından tasarlandığını bir düşünmeliyiz.

İyi yaşam için gerekli koşulların yaratıldığı ve uygulandığı ülkelere bakarsak inanca dayalı bir sisteme değil çağdaşlaşmayı, modernleşmeyi hedefleyen bir düzen kurduklarını tespit edebiliriz.

Mesela neden bilim adamları çalışmalarını kendi ülkelerinde gerçekleştiremiyorlar. Çünkü Batı’da buldukları olanakları, çalışma ortamını ve teknolojiyi kendi ülkelerinde sağlayamıyorlar.

Çin, Hindistan’ın yanı sıra, başta Türkiye olmak üzere dünyanın dört bir yanından yüz binlerce öğrenci iyi bir eğitim görmek için neden ABD’ye İngiltere’ye ve diğer Avrupa ülkelerine gitmeyi tercih ediyor. Hatta Batı karşıtı olan birçok siyasilerimiz bile neden çocuklarını eğitim için Batı ülkelerini gönderiyor.

Bu gerçekler ortadayken Batı’nın ölçülerini, standartlarını tanımıyorum demenin kime faydası olacak. Bu yaklaşım başarıya götürmeyeceği gibi Türkiye’nin birçok alanda gerilemesine ve zaman kaybetmesine sebep olacak ve Türkiye’yi dünyadan koparacaktır.

Hepimiz Osmanlı dönemine saygı duyuyoruz ve mirasına sahip çıkıyoruz. Fakat Osmanlı Dönemi kapanmıştır, bu dönemi bugüne taşımaya çalışmak Türkiye Cumhuriyeti’nin kimliğini değiştirerek zamana uyum sağlamasının mümkünlüğü tespit edilmemiş İslam uygarlığının beklenen şahlanışına öncülük etmek hayali ile ülkeyi kaosa sürüklemek Türk Milleti’nin gerçeği olacak gibi görünüyor.