I
”Tercih belirler davranışları”  Theodor Adorno’nın sevdiğim bir aforizmasıdır…

Bilmek lanetlenmekti, cehalet erdem, ama farkındalık içinde yaşadığın durum için çıldırtıcı oluyordu.
Farkında olmak ama müdahale edememek, suyun akışını değiştirememek gibi.
Farkındalık duyarlılığı doğuruyorsa tehlikeli oluyordu..

(Nereye baksam acı)

II
Bu sadece bugünün felaketi ve acısı olarak kalabilecek bir şey değil…

İnsanların ait hissettikleri kimlikleri müdefaası yolunda yükledikleri veya verilen görevler, onları da kendi vicdanlarında ömür boyu taşınacak bir yüke mahkûm eder illa ki. Bu yük ağırdır çok; kim bilir kaç kuşak sonra hafifler.

Vicdan ve akıl ile beraber hareket etmekten başka çaremiz yok. Dünyada daha iyi bir formül bulunamadı henüz. ”Kimlik için öldürmek” bir değermiş gibi sunulmaktan vazgeçildiğinde, hepimizin mahcubiyeti azalacak, eminim. Şiddet diliyle değil, bireysel, inanç ve fikirlerden sıyrılıp herkesin hayrına, ortak hareket etmekten geçiyor insan olmanın yolu.

Bir yol var: Yaşamak, Yaşatmak..