Dünyanın en gelişmiş ülkelerine bakıyoruz:

Petrol ve doğalgaz zengini ülkeler olmadığını görüyoruz.

Başka herhangi bir yeraltı zenginliği olan ülkeler de değil.

Ekonomik olarak güçlü olmakla da bir ilgisi yok maalesef!

Öyle olsaydı uzaya gidenler, insan hakları mahkemelerini kuranlar petrol zengini Arap ülkeleri olurdu!

Demokrasi ve insan haklarında bu ülkelerin adı bile anılmaz.

Peki neden?

Bu iş parayla ilgili değilse neyle ilgili?

Medeni anlamda insan haklarının en iyi uygulandığı ülkelere baktığımızda tamamen eğitimle ilgili bir tablo çıkar karşımıza.

Mesela dünyanın en iyi üniversiteleri…

Küçük yaşlarda yeteneği doğrultusunda yönlendirilen gençler…

Ağır müfredat yükleriyle ezber yaptırılarak ezilen öğrenciler yerine basit bilgiler sunularak istek ve yetenekleri doğrultusunda derinleşen öğrenciler…

Yani olmazsa olmazları savunma sanayi ya da ekonomi değil!

Eğitim…

Doğal olarak eğitimin zirvede olduğu ortamda ardından gelen her alanda başarı kaçınılmaz oluyor.

Eğitimde ne kadar iyiyseniz medeniyete de o kadar yakın oluyorsunuz.

Demokrasi ideale yakın, adalet halkın arkasında oluyor.

Ekonomi halkın yanında savunma sanayi düşmanın karşısında oluyor.

Ülkesi için bir şey yapacaksa savaşmayı beklemez gerçek bir eğitim almış insan.

Barışta daha çok şey yapılabileceğini bilir ülkesi için.

***

Peki neden eğitimde ne yapmak istesek tam tersi oluyor?

Yeni Milli Eğitim bakanımız görevine başladı.

Hayırlı uğurlu olsun inşallah!

Öncekileri de bu temennilerle karşıladık ama sonuç ortada!

Amaçlananın tam tersi istikamette hızla geriliyoruz!

Son yirmi yılda yetki alan tüm bakanlar çok farklı açılardan yaklaştı eğitime.

Her biri diğerinin başlattığı birçok şeyi kökten değiştirdi.

Mesela sınavları kaldırdı hepsi de!

Ama bu bizi sınavlara daha bağımlı hale getirmekten başka bir işe yaramadı.

Çünkü gerçek bir kaldırma olmadı bunlar.

Kendilerine yetki veren liderlerini yanıltmanın ve koltuğu korumanın ötesine geçmeyen basit taktiklerdi.

***

Öyleydi böyleydi derken çağımızın en büyük ihtiyacı olan eğitilmiş insan gücünden mahrum kalıyoruz.

Daha da kötüsü kendini eğitimli sanan büyük bir eğitimsiz insan kitlesiyle karşılaşıyoruz!

Üniversite diploması olan ama dünyadan haberi olamayan yığınlar…

Diploması olan bilgisi olmayan uzmanlar…

İlkokul mezunu bile sayılamayacak lise mezunları…

Daha neler neler…

Dolayısıyla eğitimin petrolden, doğalgazdan, altından, paradan daha önemli olduğunu kabul edebilecek insan sayımız çok az!

Daha önce defalarca söylediğimiz gibi önceliklerimiz arasında eğitimin adı bile geçmiyor!

Yine de Allahtan ümit kesilmez diyelim…

İnşallah yeni bakanımız bunları dikkate alarak kökten ve kalıcı çözümlere odaklanır.