Günümüzün kahramanları sağlıkçılar…

Öncelikle hastanelerde sonrasında eczanelerde hizmet veren bütün personel…

Yaptıkları iş doğrudan vakalarla karşı karşıya gelmelerinden dolayı oldukça riskli, kendilerini ve sevdiklerini tehlikeye atacak kadar hem de!

Ama işlerini yapmak zorundalar, çünkü en çok onlara ihtiyaç duyulan bir savaş başladı ve bu savaşın uzmanı da sağlıkçılar…

Tanıdığımız tanımadığımız bütün sağlıkçıları kutluyor ve başarılar diliyoruz, takdirlerimizi ve minnetimizi sunuyoruz.

Mücadelenin en ön saflarında yer alanlara haksızlık etmek istem. Elbette mevcut durumun başrolünde onlar var.

Ancak başka kahramanlarımız da olduğunu unutmamak gerektiği düşünenlerdenim.

Sağlıkçılardan sonra en riskli işi yapan market çalışanları mesela…

Her gün yüzlerce kişiyle muhatap olurken gerekli tedbirleri alsalar da kendileri ve aileleri için çok büyük bir risk taşıdıkları gibi sağlıklı müşterilere de virüsü bulaştırma tehlikesi taşıyorlar.

Dolayısıyla tüm risklere rağmen hizmet verirken gereken saygıyı ve takdiri de göremiyorlar.

Ayrıca kazandıkları para karşılığında yaptıkları iş normal şartlarda bile yetersizken böyle bir ortamda daha da orantısız olduğu rahatlıkla söylenebilir.

Sizce çalıştığı şartlar itibariyle onlar da ekstra bir iyileştirmeyi hak etmiyor mu?

Toplu taşıma yapan şoförler ve taksicilere de onların ardından gelir herhalde.

İşlerinin doğası gereği sürekli dışarıda ve hareket halindeler.

Ayrıca hizmet verdikleri insanlarla ilgili en ufak bir fikirleri yok.

Kargo elemanları ve kuryeler için de durum pek farklı değil.

Dışarıda olmalarının yanında kapı kapı dolaşarak taşıdıkları riski daha da arttırırken onlar da birazcık takdir edilmeyi hak etmiyor mu sizce?

Çok fazla temas etmek zorunda kalmasalar da askerimiz ve polisimiz de sürekli sahada ve birçok riskle karşı karşıya.

Daha sayamadığım birçok meslek grubu çalışmalarını sürdürüyor.

Aynı servislerde yolculuk ederek aynı imalathaneye giren yüzlerce kişi birlikte çalışmayı sürdürüyorlar…

Bir de gıda ve ilaç sektörü dışında direnen sektörler var ki onlar daha vahim sanki!

Kahraman olma şansları yok ama en azında ayakta kalmaya çalışnlar…

Çalışıp üretmelerine rağmen talep durduğu için satamadıkları malı üreterek ekonomik bir girdaba girerek can çekişenler…

Çalışmasalar işçilerine ücret ödeyecek güçte olmayanlar…

Ya da ücretsiz izin vermek zorunda kalarak işçilerini zor durumda bırakanlar…

Diğer tarafta da benzer durumdaki restoran ya da kafeteryalar var.

Ya da şu an benim sayamadığım ama sizin aklınıza gelen diğerleri…

Corona Virüs

“Birinin yayınlanmasını istemediği şeye haber denir, gerisi sadece reklamdan ibaret…”

Amerikalı ünlü bir gazeteci etmiş bu lafı…

Gerçeğin peşinde koşan gazetecilerin derdi de bunu yakalayabilmek.

Ülkemiz gazeteciliği bu ilkeden çok çok uzaklarda olsa da bazı ilkeli haberciler gerçeğin peşinde koşmaya çalışıyor.

Böyle bir ortamda ne kadar olursa artık!

Neyse, bunların konumuzla ilgisine gelelim:

Haber almak her vatandaşın hakkı olmalı. Haberdar olmalı ki durum karşısında düşünebilsin ve eylemlerini planlayabilsin.

Özellikle sağlıkla ilgili konularda…

Yanlış anlaşılmasın, sayıların gizlendiği gibi komplo senaryolarından bahsetmiyorum.

Günümüz şartlarında bunun pek mümkün olmadığını düşünenlerdenim.

Sadece daha açık ve şeffaf olarak şehir, ilçe, semt bilgileri ilk günlerde verilseydi daha faydalı olmaz mıydı diye düşünmeden edemiyorum.

İnsanlar bilse daha dikkatli olmaz mıydı?

Hastanelerin tıklım tıklım olduğu şehirlerde dahi halkın bizim şehrimizde yok düşüncesiyle sokaklara döküldüğü günler yaşadık.

Doğru bilgiler verilse daha dikkatli olmazlar mıydı?

Belki bana katılmayabilirsiniz ama cevabınız hayırsa daha kötü değil mi?