Uçakta güzel mi güzel bir hostes yolculara içki ikram ediyormuş. Yolculardan bir papaza yaklaşmış: “Viski ya da cin?” Papaz eğilip sormuş: “Kaç metrede uçuyoruz?” “Ondörtbin metredeyiz. “İçmeyeyim. Patrona epey yaklaşmışız. Sen Bana çay ver.”

Yolcumuz keyif çayını içerken biz soralım: Ey ahali, nasılsınız? Keyfiniz iyi mi?

Ekonomi tıkırında, işler yolunda mı?

Dert üstü murat üstü müyüz? Bir özgürlük, bir ucuzluk, bir umut, bir ümit yaşayıp gidiyoruz muyuz?

Üretim arttı, istihdam arttı, tüketim arttı, refah arttı da daha ne mi isteriz?

Gazeteci Emre DEVECİ, geçen gün son derece güzel bir habere imza atmış ve AKP’NİN 18 yıllık karnesini bir nefeste çıkartıvermiş.

AKP Yönetimi devraldığı 2002 yılından 2019 Yılı sonuna ülkemizi getirdiği durum aşağıda;

Milli gelir; 240 milyar dolardan 760 milyar dolara,

Kişi başı milli gelir; 3 bin 620 dolardan 2019’da 9 bin 150 dolara,

Dolar 1,67 TL’den 8,50 TL’ye,

İşsizlik yüzde 9,8’den yüzde 13,7’e,

Enflasyon yüzde 4,1’den yüzde 11,8’e

Cari açığın milli gelire oranı yüzde 0,3’den yüzde 3,7’ye

Dış borç yükü 129,6 milyar dolardan 421,8 milyar dolara,

Dış borç stokunun milli gelire oranı yüzde 54,4’den 2020’nin ilk yarısı itibarıyla yüzde 56,8’e

Merkez Bankası’nın döviz rezervi 25,5 milyar dolardan 45,1 milyar dolara,

1 milyar dolarlık altın rezervinden 43,3 milyar dolarlık altın rezervine,

Toplam 26,6 milyar dolarlık rezervin toplam dış borca oranı yüzde 20,5 iken, toplam 88,4 milyar dolarlık rezervin toplam dış borca oranı yüzde 21

Olmuş.

Swapların yanı sıra bankaların zorunlu karşılık olarak Merkez Bankasında tuttuğu döviz ve altınlar çıkarıldığında DİKKAT; zorunlu karşılıklar çıkartıldığında net rezerv eylül sonu itibarıyla -45,9 milyar dolar seviyesine

Gelmiş.

Hayırlı olsun.

Net asgari ücret 184 TL, 126 dolardan; 2 bin 324 TL, 273 dolara gelmiş.

Ama bu aslında felaketin de göstergesi, ifadesi. Avrupa Birliği üyesi ülkelerde ortalama çalışanların sadece yüzde 7,5’i asgari ücretin yüzde 5 fazlasına kadar çalışıyorken bu oran  Türkiye’de yüzde 43.

Asgari ücretli, almış olduğu ücretle açlık sınırının altında gelmiş bugün itibarıyla.

2002 yılında nüfusun en zengin yüzde 10’luk kesimi servetin yüzde 67,7’sine sahipken 2018 yılında bu oran yüzde 81,2’ye yükselmiş.

Geçmiş olsun.

Nüfusun yüzde 90’lık çoğunluğunun toplam servetten aldığı pay yüzde 33,3 iken yüzde 18,8’e inmiş.

2018 itibarıyla nüfusun yüzde 82’sinin kişi başı serveti 10 bin doların altına inmiş…

Nüfusun sadece binde 1’lik kesiminin serveti 1 milyon dolar ve üzerinde.

Göz kamaştırıcı.

Türkiye’de son 10 yılda evlenenlerin sayısı düşmüş, buna karşın boşanan çift sayısı yüzde 28,9 artarak 1 milyon 218 bin 458’e ulaşmış.

Mahfi Eğilmez hocam Türkiye’nin gelmiş olduğu parıltılı durumu kendi web sitesinde “Türkiye’nin Dünyadaki Yeri” başlığı altında açıklayıvermiş.

18 verilerine göre; GSYH Sıralamasında 191 ülke arasında 19’ncu, kişi başına gelirde 72’nci, enflasyonda 176 ülke arasında en kötü 13’ncü, işsizlikte 109 ülke arasında en kötü 19’ncu,

“İnsani Gelişme Endeksinde” 188 ülke arasında 59’ncu, “Daha İyi Yaşam Endeksinde” 38 ülke arasında 35’inci, “Hukukun Üstünlüğü Endeksinde” 113 ülkeden 101’nci, “Yargı Bağımsızlığı Endeksinde” 140 ülke arasında 111’inci, “Yolsuzluk Algı Endeksinde” 180 ülke arasında 91’nci, “Dünya Ekonomik Özgürlük Endeksinde” 159 ülke arasında 81’nci, “Bilgi ve İletişim Teknolojileri Gelişmişlik Endeksinde” 167 ülke arasında 70’nci, “Küresel Cinsiyet Uçurumu Endeksinde” 144 ülke arasında 130’ncu, “PISA Öğrenci Başarı Endeksinde” 72 ülke arasında 49’ncu…”

Hoca, bundan sonraki değerlendirmeyi okurlarına bırakmış.

İşte böyle.

Fıkra bu ya: Temel, Tıp Fakültesi’nin devamlı, zeki ve başarılı öğrencilerinden biriymiş. Hocalarıyla birlikte sık sık viziteye de çıkıyormuş.

Hoca, Temel’den bir hastanın nabzını ölçmesini istemiş. Temel hastanın bileğini tutmuş, saatine bakmış ve Hoca’sına dönmüş; “Ya bu hasta ölmüş, ya da benim saatim durmuş…”

Siz ne düşünüyorsunuz?