Döviz kurları sayesinde zaten yurt dışına çıkabilen insanımız çok sınırlı.

Hava alanlarının kalabalıklığına pek aldanmayın çoğu turist ya da yurt dışında yaşayan vatandaşlarımız.

Seçimlerin de katkısıyla son aylarda döviz bazında biraz olsun iyi duruma gelen memur maaşları fırsattan istifade etmek isteyen memurları az da olsa yurt dışına yönlendirdi.

Gezip görüp vizyonu arttırmak aklı başında her insanın en büyük arzusu tabi!

Ama bu konudaki ilgiyi fırsata çevirmezsek olur mu?

Daha önce bir de yurt dışı çıkış harcı diye saçma sapan bir vergi kalemi oluşturulmuştu.

Ortama göre makul oranlarla zam yapılan harcın son durumu 150 TL idi.

Hemen bu harca yüzde binlik bir oranla 1500TL zam gündeme geldi.

Hatta 3000’ler bile telaffuz edildi ki insanlar 1500’ü hemen benimsesin.

Özgürsün, gidebilirsin ama öyle bir imkanın varsa bir miktarını devlete vermek zorundasın.

Para bulmanın kolay yolu…

Kim uğraşacak şimdi vergi kaçıran tüccarı takip etmekle…

İnsani yardım adı altında vergi vermek yerine paralarını kendi vakıflarına aktaran iş adamlarıyla kim takışacak…

Hele o imkanlardan devlet erkanı olarak istifade edenler de varsa…

Kazancının yüzde birini ibraz eden hatta zarar göstererek yüzlerce memurun kazandığını kazanmasına rağmen vergi vermeyen esnafla kötü olmaya değer mi?

En iyisi çok caba harcamadan kayıt altına alınabilen yurtdışı kapısı…

Tıpkı kayıtlı çalışan memur ve işçilerden kolaylıkla alınabildiği gibi…

Doğrudan alınamayanların dolaylı olarak defalarca vergilendirilen vatandaşa yüklendiği gibi…

Yeşil pasaport alabilenleri saymazsak dünyanın en pahalı pasaport harçlarının da ülkemizde olduğunu söylemeden geçemeyeceğim.

Vize için harcanan dünyanın parası var bir de…

En kolay olanı bu değil mi?

Fırsat bu fırsat çocuklarımı birkaç yere götüreyim, görgüleri artsın deseniz hesabı belli.

Daha da zorlaştıralım ki herkes oturduğu yerde otursun!

Zaten ülkemizde yurt dışını görmek, farklı bir şeyler öğrenmek isteyenlere karşı alerjik bir reaksiyon söz konusu!

İşin bir de o boyutu var!

Farklı bir şey gören, öğrenen ve talep eden insanla dalga geçenler az değildir.

Hemen bir itibar zedelemesi yapılır sesini kısmak için.

Hem de kraldan çok kralcılar tarafından.

Kısacası herkes oturduğu yerde oturmalı…

İcat çıkarmamalı…

Devleti ne derse ona inanmalı…

Dünyada ne olup bittiğiyle çok ilgilenmemeli…

Herkes işine baksın yani!

Üç günlük dünya değil mi?