Her yıl olduğu gibi bu yıl da cuma hutbelerine konu oldu yılbaşı kutlaması mevzusu…

Dinimizde yeri yoktur…

Kültürel yozlaşma…

Falan filan…

Bunu söyleyenler de en çok yozlaştıranlar aslında!

Birçok hurafeyi kişisel çıkarları doğrultusunda topluma empoze edenler…

Kendi bakış açılarına göre ahkam keserek din kisvesiyle her şeyi kontrol etmeye çalışanlar…

Aynı arkadaşların devlet kaynaklarını keyfine göre har vurup harman savuranlarla, rüşvetle ihale alanlarla, çalıp çırpanlarla bir sıkıntıları yok!

Kız çocuklarına yönelik istismara, kadına yönelik şiddete sebep olan sapıklara bu kadar tepki göstermiyorlar!

Tarikat ayağıyla dine en büyük zararı veren ve insanları uyuşturarak derin bir uykuya sürükleyen yapıya hiç ses etmiyorlar!

İllegal şekilde de olsa da gücü elinde bulunduranların yaptıkları haksızlıkları görmezden gelmekte bir beis görmüyorlar!

Toplum nazarında karşılık bulmaları üzücü ama kendi ektikleri tohumu sulayarak büyütüyorlar.

Reel dünyadan uzak kendi gerçeklerine inandırmak suretiyle kontrol altında tutmaya çalışıyorlar.

Daha da kötüsü bunu dini ve milli duyguları sömürerek yapmaları!

Özellikle yeni yılı 25 Aralıkta kutlanan Noel(Christmas)’le bağdaştırarak Hıristiyan kültürle bir olduğunu vurgulamaları da bunlardan biri!

Aslında ilgili de olabilir…

Ama bugün dini durumun çok ötesinde tüm dünyada, tüm kültürlerde, tüm inançlarda, tüm insanların; yeni bir umutla, yeni bir başlangıç coşkusuna çevirdiği bir günden başka bir şey değil!

Doğru ya da yanlış kutlama şekilleri ise herkesin kendisini bağlar.

Yanlışları elbette dile getirebilirsin…

Onaylamadığın şeylere katılmayabilirsin…

İstemediğin ortamlarda bulunmayabilirsin…

Ama kimseye saygısızlık etmeden!

Kendi kitleni kontrol altına almak için başkalarına saygısızlık, hatta hakaret etmeden!

Ötekileştirip, düşmanlaştırmak yerine hoş görmek çok mu zor?

Uzaklaştırmak yerine yaklaştırmak…

İnsanlığın varoluş sebeplerine, temel hedeflerine odaklanmak…

Bireysel ya da toplumsal olarak başkalarına saygı duymak…

Yıllardır söylenenleri tekrar edip durmak yerine yeni bir şeyler söylemeye çalışmak…

Yeni Bir Şey Söylemek

İnsanlık var olduğundan beri yeni bir şeylerin peşinde:

Söylenmemişi söylemek…

Yapılmamışı yapmak…

Bilinmeyeni bulmak…

Nedenleri konusunda bazı gerekçeler ileri sürülebilir:

Sevdikleri için…

İnsanlık için…

Tüm canlılar için…

Dünyayı güzelleştirmek için mücadele edilir.

Ama aslında kendi yaşamımıza anlam katmak içindir.

Yani yaptığımız her şey kendimize...

Herkes kendini ifade etmek için yeni bir yol arar!

Kim olduğunu göstermek…

Özgürce istediğini yapabilmek…

Bir takım şeylere sahip olabilmek…

Girilen bütün roller bunun içindir.

Çocukluktan yetişkinliğe…

Öğrencilikten veliliğe…

Aklınıza gelecek tüm meslekler…

Acılar, mutluluklar bunun içindir.

Kendimiz de seçsek bir şeyler zorlasa da hayatımızın rolüdür hepsi.

Küçüğü büyüğü yoktur yaşayan için!

İster birilerinin merkezinde…

İster çok uzaklarda sürgünde…

Sevgiyle ya da nefretle…

Kalabalıklarda ya da yalnız!

İşte tam da bunun için:

Öğrendiklerimizi tekrar etmeyi bırakmalıyız!

Şu kısacık ömürde yeni bir şeyler söylemeye çalışmalıyız.

Fikri olmadan konuşanlardan uzaklaşmalı…

Bizden istenenin ötesine geçip yeni fikirler oluşturmalıyız.

Yeniliklerle dolu bir gelecek için…

Yeniliklerle dolu güzel bir yıl dileğiyle…