Şimdi diyeceksiniz ki; “Gazetecilik bitti, doktorluk mu başladı”

‘Haşa’ ne haddimize; Gazetecilik mesleği, halkla iletişim sağlayan bir meslek dalı değilmidir? O halde, bizde bu görevi yerine getiren bir birey olduğumuza göre, toplumu bilgilendirmek ve bilinçlendirmekte bir sakınca yoktur sanırım. Tabi, dilimizin döndüğü ve aklımızın yettiği kadar. Bu yazı, toplumu oluşturan her bireyi ilgilendirecektir düşüncesinde olduğumdan dolayı kaleme alınmıştır. KONUMUZ: ORGAN NAKLİ

Ülkemizde binlerce insan organ nakli beklemektedir. Yeteri kadar organ bağışı yapılamadığı için, organ bekleyen bu insanların % 80’i dünya değiştirmek zorunda kalmaktadır.

Organsız öbür dünyaya gitmenin günah olduğunu savunan kara cahil ve yobazlar yüzünden insanlarımız organ bağışında bulunmuyor, ya da bulunmaktan korkuyor. Bulunanların sayısı ise, yok denecek kadar az. Uzman bir doktordan aldığım bilgiler doğrultusunda bu yazıyı yazma gereğini duydum. Umarım, birileri bu yazıdan bazı dersler çıkarır. İnsanlık adına yapacağınız organ bağışı, arkanızda güzel bir eser ve hayır bırakmanın huzur ve mutluluğunu verecektir sizlere.

ERDEMLİ OLMAK, YAPTIĞINIZ İYİLİKLERLE ÖLÇÜLÜR…

Hayatta birçok defa iyilik yapma fırsatı elimize geçer. Bazen değerlendirebiliriz, bazen de bu fırsatları değerlendiremeyiz. İyilik yapma fırsatını kaçırmış oluruz. Son bir iyilik yapma fırsatımız var ise bu fırsatı kaçırmamak lazım. Türkiye’de 40 binden fazla böbrek yetmezlikli hasta bulunuyor. Bu hastalar yaşamlarını devam ettirebilmek için diyalize girmek zorundalar. Diyaliz bu hastaların yaşamalarını sağlıyor, ancak yaşam kaliteleri düşüyor, ömürleri kısalıyor. Bu hastaların ömürlerini uzatmak, daha kaliteli bir yaşam sürmelerini sağlamak böbrek nakli ile mümkün. Bunların yanı sıra diyalizle böbrek naklinin yaşam oranları da çok farklı. Bu gün 100 hastayı diyalize alalım, 100 hastaya da böbrek nakli yapalım; 10 yıl sonra diyalize giren hastalardan onbiri hayatta kalırken nakil olanlardan yetmişikisi hayatına devam ediyor. Sağlık avantajından başka işin bir de maddi boyutu var. Bir diyaliz hastasının devlete yıllık maliyeti 25 bin dolar. Yani, T.C. devleti diyalize yılda bir milyar dolar para harcıyor ve bu paranın tamamı yurt dışına gidiyor. Ancak bir de karaciğer, kalp, akciğer, ince barsak, pankreas nakli gereken hastalar var. Bu hastaların ise yaşamlarını devam ettirebilmeleri için nakilden başka şansları yok. Nakil olamazlarsa maalesef bu hastaları kaybediyoruz. Organ bulunamadığı için yılda yedi bin vatandaşımız hayata gözlerini yumuyor. 50 binden fazla böbrek nakli bekleyen hastamız varken, yılda yedi bin kişi organ bulunamadığı için ölürken 2017 yılında tüm ülkede beyin ölümü gerçekleştikten sonra yapılan bağış sadece 330. Şimdi sizlerden düşünmenizi ve bir karar vermenizi istiyorum. Acaba bir yakınınızın organ nakline ihtiyacı olsaydı ne yapardınız?

On bin kişinin hayatını kurtarmak elimizde. Hayattayken vereceğimiz bir kararla ve bu kararımızı ailemizle paylaşmamız sonucunda bu insanların hayatını kurtarabiliriz.

Gelin, son fırsatımızı iyi değerlendirelim, bir cana can katalım.